"Wiosna w Przytulnej" Katarzyna Michalak - recenzja

 

W mojej biblioteczce znajdziecie kilka książek Katarzyny Michalak, które bardzo mi się podobały, dlatego jak dowiedziałam się, że autorka planuje wydać kolejną serię, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Saga Przytulna i jej pierwsza część "Wiosna w Przytulnej" to opowieść niezwykła. W moim odczuciu najbardziej emocjonująca z książek tej autorki, które miałam przyjemność przeczytać.

W moje biblioteczce nie znajdziecie dużo książek obyczajowych, ale na twórczość Katarzyny Michalak zawsze znajdę miejsce na jednej z półeczek. Lubię jej książki, bohaterów oraz styl pisania. Lubię się wzruszać i czekać, gdy świat zatrzyma się na chwilę, gdy czytam powieści autorki. I wiecie, że zawsze to robi, a ja nie mam ochoty tego zmienić? Więc jeśli szukacie dobrej literatury obyczajowej, to polecam Wam książki autorki. Żadna z nich mnie nie zawiodła.

Ile jesteś w stanie poświęcić, by spełnić swoje marzenia?

Przedwojenna kamienica i pełna tajemnic rodzina, która postanawia w niej zamieszkać. O ile Stary dwór kryje w sobie elementy przeszłości, nie zawsze kolorowej i pięknej, i tyle Gawroszowie też nie są ludźmi bez skazy. Wkrocz ze mną do ich świata i poznaj ich sekrety, a się nie zawiedziesz, bowiem to najbardziej emocjonująca książka Katarzyny Michalak, jaką było mi dane przeczytać. A także myślę, że najbardziej wciągająca i ze spektakularnym zaskoczeniem. Takiego finału pierwszej części Sagi Przytulnej myślę, że nikt z czytelników się nie spodziewał.

Nie chcę zdradzać fabuły ani żadnych smaczków dotyczących powieści, bowiem zasługuje ona na to, by czytać powoli i się nią delektować niczym najlepszym na świecie kawałkiem ciasta. O ile ciasto zapewni Wam przyjemne wrażenia smakowe, o tyle książka rozpieści Waszą duszę. Takiej powieści obyczajowej się nie spodziewałam. Pełnej tajemnic, bólu i cierpienia, a także prawdziwej miłości opowieści o rodzinie, która ma dużo więcej sekretów, niż postronny obserwator mógłby przypuszczać. O rodzinie z pozoru szczęśliwej, choć jedno dziecko jest umierające, a drugie włóczy się gdzieś po świecie i nie daje znaku życia. O rodzinie, która dostaje spadek w postaci przedwojennego domu, który ma stać się ich azylem i miejscem na ziemi. Ale dom, to ludzie, a nie wymarzone miejsca. Jeśli oni nie potrafią się ze sobą dogadać, to żaden, nawet najwspanialszy dom, nie będzie w stanie sprawić, że będą szczęśliwi.

Jestem pod wrażeniem tej książki i od razu zabrałam się za drugi tom sagi, który rozpoczął się nie mniej emocjonująco, niż poprzedni. A myślę, że w "Lecie w Przytulnej" czeka dużo więcej ciekawych zwrotów akcji, niż w części pierwszej. Tym bardziej, że jedna z bohaterek przyćmiła wcześniejsze przewinienia członków rodziny, skupiając tym samym na sobie uwagę. Bardzo jestem ciekawa, co z tego wyniknie.

Za możliwość przeczytania książki bardzo dziękuję wydawnictwu Znak.