"Domek nad potokiem" Katarzyna Michalak

Katarzyna Michalak jest jedną z moich ulubionych autorek książek obyczajowych. Za każdym razem, gdy pojawia się jej nowa książkowa zapowiedź, to pojawia się ona również w mojej biblioteczce. Tak było i w przypadku "Domku nad potokiem".

 

„Domek nad potokiem" Katarzyny Michalak ukazał się oczywiście nakładem wydawnictwa Znak. Jest to historia dwóch zabłąkanych dusz, które brutalnie dotknięte przez los, spotykają się przypadkiem. Początkowo Jagoda i Jaśmin są do siebie bojowo nastawieni. Ani jedno ani drugie nie ma ochoty na towarzystwo w swoim życiu. Ale los początkowo ich krzywdzi, by później postawić oboje na swojej drodze. I nie robi tego bez powodu. Może taki był plan, by najpierw wszystko stracić i nisko upaść, by potem odnaleźć na swojej drodze bratnią duszę? W końcu od dawna wiadomo, że nawet żyjąc skromnie można być szczęśliwym.

Od dawna wiem, że Katarzyna Michalak ma ogromny talent do opowiadania pięknych historii. Nie wszystko z nich przebiega po mojej myśli, ale mimo tego czytam jej książki z zapartym tchem. Tak było i tym razem. Z jednej strony jest mi przykro, że nasi bohaterowie trafili w życiu na ludzi, którzy ich skrzywdzili i zabrali im to, na co oboje ciężko pracowali. I najgorsze jest to, że ani Jagoda, ani Jaśmin nie są temu winni. To dobrzy ludzie, na których drodze stanął, ktoś, kto ich wykorzystał. Stracili wszystko. Pracę, mieszkanie, klinikę, oszczędności. Stanęli na rozdrożu i wydawało się, że żadna z dróg, nie była odpowiednia, by nią pójść i rozpocząć nowe życie. A jednak się odważyli.

„Domek na potokiem" to naprawdę godna uwagi powieść obyczajowa. Pisana z sercem na dłoni i łzami spływającymi po policzku. Jestem przekonana, że tak właśnie było, bowiem książka hwyta za serce nie raz, nie dwa.

Czemu sięgam po książki, które smucą? Ponieważ liczę na to, że po tej burzy również na niebie pojawi się słońce. Poza tym lubię czuć, gdy czytam. I lubię czuć więcej i mocniej, a właśnie takich mocnych wrażeń dostarcza mi za każdym razem Katarzyna Michalak.

Rzadko sięgam po książki obyczajowe, ponieważ z reguły są mało emocjonalne. Jednak w przypadku Katarzyny Michalak o małej ilość emocji nie ma mowy.