EDU czytajki " Niedźwiedzi świat Olmisi " Bożena Bobrzyk - Stokłosa

Małe dzieci mały kłopot, duże dzieci duży kłopot. Ale to, że dziecko jest małe, wcale nie oznacza, że nie ma problemów. Malutka Olmisia pokazała nam, że to co dorosłym wydaje się błahostką, dla małego niedźwiadka może być problemem nie do przeskoczenia. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Skrzat miałam przyjemność przeczytać i zrecenzować dwie części książeczek dla dzieci z serii EDU czytajki. W poprzednim wpisie zrecenzowałam książkę Kasi Wierzbickiej i teraz przyszła kolej na Bożenę Bobrzyk - Stokłosę i jej "Niedźwiedzi świat Olmisi".

Książka jest pięknie wydana. Ma 79 stron, twardą okładkę, a ilustracje Magdaleny Babińskiej kolejny raz skradły moje serce. Ta Pani ma niewątpliwy talent, a jej rysunki są ciepłe, zachwycają kolorem i wykonaniem. Pamiętajcie, że warto chwalić ilustratorów, ponieważ to dzięki nim książki nabierają magicznej oprawy.

W książce znajdziecie 7 misiowych bajek, a każda z nich opowiada o rzeczach ważnych i istotnych, o problemach dorastania oraz o tym, co w życiu małego dziecka może się przydarzyć. Uczy, bawi, momentami trochę smuci i złości, ale to normalne, ponieważ ukazuje cały wachlarz emocji, które posiadają dzieci. W końcu one też się smucą, cieszą złoszczą, płaczą, tęsknią lub nie umieją pogodzić się z porażką.

W książce dziecko przeczyta o tym czym jest inność oraz dowie się, że każdy z nas jest wyjątkowy, a drobne mankamenty urody mogą tylko tą wyjątkowość podkreślić. Dwie się również o tym, że ciało dziecka nie rośnie w pięć minut i nie zmienia się z dnia na dzień, potrzeba na to czasu, ale każdy z nas prędzej czy później dorasta. Olmisia musi zmierzyć się z problemem pogorszenia wzroku i nie może sobie z tym poradzić. Myślę, że wiele dzieciaczków to dotyczy i ta bajeczka może im pomóc przez to przejść. Czy wiecie, że aby się czegoś nauczyć, to trzeba cały czas próbować i ćwiczyć? A Wasze dzieciaki to widzą? Nie można się poddawać, powtarzajcie im to codziennie. Ale nie można się też śmiać, jeśli komuś coś nie wychodzi, ponieważ może ich to zniechęcić. I na koniec trzeba nauczyć się przegrywać. Może boleć, ale mimo tego przegrywanie też jest dobre. Czemu? Ponieważ motywuje do działania.

Seria EDU czytajki to mądre książeczki polskich autorek. Pełne ciepła i miłości. Porozmawiajcie ze swoimi dziećmi. A jeśli nie umiecie to może i Wam te książeczki w jakiś sposób pomogą i ułatwią komunikację.

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Skrzat.

Czytaj więcej »

EDU czytajki "Duże troski małych zwierzątek" Katarzyna Wierzbicka

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Skrzat, miałam przyjemność przeczytać książkę autorstwa Katarzyny Wierzbickiej. "Duże troski małych zwierzątek", ta książka skradła moje serce. Pięknie napisana, z mądrym przesłaniem i robiącymi wrażenie ilustracjami Magdaleny Babińskiej. Koniecznie musicie ją przeczytać i mieć w swojej biblioteczce.

Co trapi małe serduszka leśnych zwierzątek? Niektóre boją się ciemności, choć ciemność przecież nie jest taka zła. Niektóre porównują się z innymi i o ile mądre porównania nie są złe, to te złośliwe i zawistne nie powinny mieć już miejsca. W końcu każdy z nas jest wyjątkowy na swój sposób. Zwierzątka tak jak ludzie chcą mieć przyjaciół. Ale nic na siłę. Nie można kogoś lubić, bo zostało się do tego zmuszonym, prawda? Kłótnia - wielka rzecz. Szczególnie gdy kłócą się rodzice, a dziecko jest tego świadkiem. Ból, odrzucenie czy strach, to tylko niektóre emocje, towarzyszące dzieciom, gdy są świadkami takiego zajścia. Co zrobić w takiej sytuacji? Jak uchronić malucha? Co zrobić gdy dziecko chce coś natychmiast i nie ma ochoty czekać ani minuty dłużej? Mały Pajączek też miał taką sytuację. Jak jego mama sobie z nią poradziła?

Książeczka niby nie jest długa, a jak spojrzałam na ostatnią stronę, to zobaczyłam numerek 52. Bardzo szybko to zleciało. Czcionka tekstu jest duża, więc pewnie dlatego książkę szybko się czyta. Język przyjemny w odbiorze i co najważniejsze, będzie zrozumiały dla dzieci. Ale najpiękniejsze w tej książce są historie. Mądrze napisane, z pozytywnym przesłaniem. Książka zarówno uczy, jak i bawi, a także podnosi na duchu. Myślę, że nie jeden mały czytelnik będzie się utożsamiał z którymś bohaterem.

W "Dużych troskach małych zwierzątek" znajdziecie 5 leśnych historii, które pomogą Waszym dzieciom oswoić się z emocjami i wybrnąć z różnych kłopotliwych sytuacji. 

Kolejna świetna książka Katarzyny Wierzbickiej. Mam wszystkie publikacje autorki w domu, łącznie z książką urban fantasy. Kaśka ma talent - to niewątpliwie. A przy tym jest kochaną i mądrą osobą.

Wydawnictwo Skrzat bardzo dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej książki.

 

Czytaj więcej »

"Wielki zielony dom" Małgorzata Kur - recenzja

Dom - czym on tak naprawdę jest? To miejsce, w którym mieszkamy, żyjemy i w którym chcielibyśmy czuć się bezpiecznie. Czy tylko ludzie mają domy? Jeśli myślimy o budowlach, mieszkaniach, domach, blokach, to tak. Ale na Ziemi oprócz nas, żyją także inne stworzenia. Żyją, czują, mają swoje domy, swoje rodziny. Bo dom to nie tylko budynek z drewna i kamienia, to przede wszystkim miejsce, gdzie mamy czuć się dobrze, gdzie jest jest nasza rodzina.

"Wielki zielony dom" to miejsce, gdzie nie ujrzysz budynków z kamienia czy drewna. Za to jeśli będziesz dobrym obserwatorem, to możesz dostrzec dziuplę w drzewie, z której wygląda ptak, małą norkę w ziemi, z której wybiega ryjówka. Jak staniesz nad stawem, to usłyszysz rechot żab. Obok w zaroślach mają swoje miejsce, w którym żyją. "Wielki zielony dom", to nic innego jak las , w którym żyją niezliczone ilości zwierząt, niektóre tak małe, że pewnie nigdy nie zwróciliśmy na nie uwagi. Wielki zielony dom to azyl dla zwierząt. Szkoda tylko, że my ludzie nie szanujemy tego miejsca. Wchodzimy jak do siebie. Bierzemy co chcemy, niszczymy, robimy co chcemy, nie licząc się z konsekwencjami.

Dzięki uprzejmości wydawnictwa Skrzat miałam przyjemność przeczytać książkę "Wielki zielony dom" i jestem nią oczarowana. Autorka przedstawiła zwierzęcych bohaterów w ten sposób, że nadała im ludzkie cechy. Opisała ich życie w lesie, mieszkania i domki, w których żyją. Zwierzęta też czują - nie możecie myśleć, że jest inaczej. Odczuwają strach, lek, zadowolenie, radość, szczęście. Ale i tak samo jak my, boją się. Tylko, że boją się nas. To my naruszamy ich przestrzeń i niszczymy naturalne środowisko. Nikt nie pomyśli o tym, że nie wolno rzucać niedopałków papierosów w lesie, bo to grozi pożarem, w którym tysiące istnień tracą życie i swój dom. Nie wolno wlewać ścieków do rzek i jezior, bo zwierzęta, które napiją się skażonej wody będą chorowały. Nie wolno wyrzucać śmieci do lasu, ponieważ szkodzą, a zwierzęta mogą utknąć np: w butelce, którą ktoś pozostawił na ścieżce.

Ta książka pokazuje jakimi my ludzie jesteśmy złymi istotami. Niszczymy lasy dla własnej przyjemności i z własnej głupoty. Zabijamy zwierzęta, niszczymy ekosystem. Po co ? Ja tego nie wiem. Ale wiele razy na własne oczy widziałam tony śmieci w lasach. Każdy mieszkaniec domu musi mieć podpisaną umowę na wywóz śmieci. Elektrośmieci czy duże gabaryty można wystawić przed dom i wierzcie mi, że ludzie bardzo chętnie zabierają je i wykorzystują. Ktoś mi może wytłumaczyć, czemu w lasach zalegają wory z pampersami? Serio nie ma bardziej odpowiedniego miejsca na wywóz takich śmieci. A co w środku lasu robi butelka po piwie? Jak byłam na spacerze z synem, to ją zabrałam, bo sucha ściółka i butelka plus promienie słoneczne równa się pożar. Wstyd mi za innych ludzi, że tak niszczą i zaśmiecają naszą planetę.

Książka jest świetna i myślę, że da dzieciakom do myślenia. I choć od dawna jestem dorosła, to wcale nie żałuję, że poświęciłam pół godzinki na jej lekturę. A przepiękne ilustracje Agnieszki Matz umiliły mi czytanie.

PS wiecie czemu nie można dawać ptakom chleba? Nie? To przeczytajcie tę książkę.

Nie masz pomysłu na prezent? Nie kupuj dziecku kolejnej zabawki. Kup mu tę książkę i przeczytaj ją z nim. Gwarantuję, że oboje będziecie zachwyceni.

Czytaj więcej »