"Zapomnij, że istniałem" Beata Majewska - recenzja

Rynek wydawniczy przepełniony jest nowymi publikacjami. Kiedyś, wchodząc do księgarni, nie miałam zielonego pojęcia co wybrać, a teraz dla odmiany staram się ograniczyć z ilością książek, które chcę przeczytać, ponieważ nie mam tyle czasu, ile bym chciała na czytanie przeznaczyć. Z reguły czytam nowości, ale są takie publikacje, które warto poznać, mimo tego, że nowościami ją nie są. A są to książki Beaty Majewskiej. 

Beata ma na swoim koncie już kilka powieści, ale ja swoją przygodę z jej twórczością zaczęłam od "Zapomnij, że istniałem" i chciałabym Wam o tej książce opowiedzieć. 

Okładka sugeruje, że to romans, dzikie seksy, taka typowa książka dla fanek romansów. Opis sugeruje, że możemy spodziewać się czegoś więcej niż nagie kobiece ciała i ogromne męskie penisy. Że może tam być jakaś akcja i może nie będzie nudno. Wzięła w ciemno, nie znając twórczości Beaty i powiem Wam krótko - jestem zakochana w Rafale Snarskim i jego ekipie. A Luiza to świetna babka i wcale się nie dziwię, że straciła głowę dla byłego boksera. 

W skrócie opisując fabułę... Rafał Snarski jest byłym bokserem i gangsterem. Po śmierci żony i synka, postanawia zerwać z dawnym życiem, sprzedaje wszystko co ma i wyprowadza się na wieś. A na tej wsi, panią sołtys jest Luiza Mleczko. Dawno nie spotkałam tak przebojowej damskiej postaci jak ona. Trochę kij z tyłka jej wystaje, gustu do ciuchów nie ma, pracuje za darmo, jest na garnuszku rodziców i ma beznadziejnego narzeczonego, z którym uprawia "mizianko". Prawdziwego chłopa jej potrzeba, dobrego bzykania i wyciągnięcia kija z tyłka oraz sprowadzenia na ziemię. I to wszystko robi nasz bohater. Przy tym jest kupa śmiechu, a teksty bohaterów są genialne. Siedziałam w fotelu, czytałam i się śmiałam. Ale Beata stworzyła duet! Udali jej się bohaterowie. Na początku jest wesoło, później robi się poważnie. Demony przeszłości byłego boksera wychodzą z ukrycia. Najpierw grzecznie proszą o przysługę. Gdy spotykają się z odmową, zaczynają grozić. Rafał wie, że z tymi ludźmi nie ma żartów i już raz wszystko przez nich stracił. Tym razem nie dopuścić, by kolejnej osobie stała się krzywda.

W dobie romansów mafijnych, które zaczynają mi wychodzić bokiem, spotykamy dwoje różnych ludzi, z dwóch różnych światów. On wie co to śmierć, grzech, przemoc. Nie jest dobrym człowiekiem, a przynajmniej nigdy takiego nie udawał. Ona, panna z dobrego domu, mająca ogromne serce. Kochająca ludzi i niosąca wszystkim potrzebującym pomoc. On otworzył jej oczy na rzeczy, których nie znała. A ona zapaliła płomyk nadziei w jego sercu. Oni w ogóle do sobie nie pasują, ale jak wszyscy dobrze wiemy, "łobuz kocha najbardziej" , a ona chce być jego "lujem". Cudowni są, obiecuję to Wam. 

Czy zły los znowu upomni się o swoje? A może pozwoli poskładać złamane serce i okaże się łaskawy? 

Książka jest świetna. I nie chodzi tylko o głównych bohaterów. Czuć w niej serce autorki. Jej styl pisania jest tak przyjemny, że zamiast iść spać, siedziałam i czytałam. I absolutnie nie chciałam, by ta historia się skończyła. 

A końcówka jest.... wow...., pojawia się ktoś, kogo absolutnie się nie spodziewałam. I już wiem, że w drugiej części ta osoba bardzo namiesza. 

Lubię takie historie, a Wy?