"Jesień w Przytulnej" Katarzyna Michalak

"Każda rodzina ma tajemnice, ale żeby aż tyle?"

Trzecia część bestsellerowej sagi Przytulna przynosi odpowiedź na nurtujące czytelnika pytania. Im dalej w las, tym ogarniało mnie coraz większe przerażenie, ponieważ autorka zaserwowała bohaterom prawdziwy roller coaster emocji i zdarzeń. Z jednej strony byłam przerażona, ale z drugiej taka życiowa opowieść jest na wagę złota. A Katarzyna Michalak jak nikt inny potrafi pięknie pisać o relacjach rodzinnych i tworzyć historie, które trzeba mieć w swojej biblioteczce. 

"Lato w Przytulnej" zakończyło się w taki sposób, że od razu miałam ochotę sięgnąć po kolejną książkę z tej serii. I muszę przyznać, że jej początek był dla mnie ogromnym zaskoczeniem. Alicja Gawrosz i "Demon seksu"???? Tego chyba nikt z nas się nie spodziewał. Polonistka, wychowawczyni, nauczycielka i jedna z najgłośniejszych książek erotycznych, na podstawie której powstał film??? Takie cuda potrafi wymyśleć tylko Katarzyna Michalak. Ale z drugiej strony dzięki takim rewelacjom już wiem, że mogę wszystkiego spodziewać się po twórczości tej autorki i nie doświadczę dzięki temu nudy. 

Co takiego znajdziecie jeszcze w tym tomie?

Azja Gawrosz od zawsze czuł, że nie jest częścią tej rodziny. Miał swoje przeczucia, a jednym z nich była adopcja. To właśnie dlatego postanowił zrobić testy genetyczne. Jaki był ich wynik? Zaskakujący dla Azji i całej rodziny, bo okazało się, że nie tylko jego, ale i resztę Gawroszów wynik zaszokowały. Mnie również. Absolutnie się takiego finału nie spodziewałam i naprawdę myślałam, że chłopak jest adoptowany. Oczywiście nic nie zdradzę, ale adopcja to ostatnie, co powinno Wam przyjść do głowy, gdy próbujecie odgadnąć tajemnicę badań genetycznych Azji.

Drugi temat, który od samego początku tej historii mnie interesował, to tożsamość ojca dziecka chorej Amelki. Dziewczynka nie zachowuje się jakby ktoś ją skrzywdził i bardzo chce urodzić to dziecko. Jednak Gawroszowie nie spoczną, dopóki ojcostwo malutkiej Amandy, która rośnie w łonie dziewczyny nie zostanie wyjaśnione. Ten temat jest kontrowersyjny, bo kto mógłby zrobić coś tak strasznego, jak uwiedzenie nieuleczalnie chorej dziewczyny i w jej stanie zafundowanie jej ciążę, która jest bardzo obciążająca dla organizmu. Czy przyszły ojciec poniesie konsekwencje swojej lekkomyślności? Z jednej strony tak jak rodzice Amelii namawiałabym ją na usunięcie ciąży, ale z drugiej wiem co to znaczy nosić dziecko pod sercem i pragnąć, by wszystko skończyło się dobrze. Ten wątek jest dramatyczny ale i piękny zarazem. Przez cały czas mocno kibicowałam Amelce, by wszystko dobrze się skończyło. Niestety moje prośby nie zostały wysłuchane.

Pozostaje jeszcze kwestia zachowania drugiej bliźniaczki. Katarzyna Michalak poraz kolejny pokazała, że potrafi być bardzo okrutna dla swoich bohaterów, ale takiego rozwoju sytuacji się nie spodziewałam. Ada z jednej strony jest prawie dorosła, ale z drugiej bardzo głupia i zachowuje się jak dziecko. Tym, co zamierzała zrobić, naraziła się na ogromne niebezpieczeństwo i wszystko mogło skoczyć się tragicznie. Z drugiej strony autorka pokazała, jak głupi są w tych czasach nastolatkowie i jakie przerażające myśli i zachowania przychodzą im do głowy. Są również bardzo wyrachowani i nie myślą o konsekwencjach swoich działań. Cieszę się, że ten wątek pojawił się w trzeciej części sagi.

Uwielbiam książki Katarzyny Michalak i z przyjemnością przeczytałam "Jesień w Przytulnej". W każdym kolejnym tomie autorka zaskakuje mnie coraz bardziej fundując mi przy tym tornado myśli w głowie i zawirowania uczuciowe w sercu. Myślę, że pisanie sagi Przytulna nie było dla niej łatwe ani przyjemne. Oczywiście są w tej historii piękne i ujmujące wątki, ale dużo jest też tych przerażających i w bolesny sposób chwytających za serce. Niestety wielu bohaterów nie doczeka do końca czwartego tomu. Popłynie też morze łez. Ale przynajmniej dzięki temu wiem, że Kasia Michalak jest genialna w tym co robi. Najwięcej emocji czeka Was w czwartej części, która jest według mnie najlepsza z tych wszystkich. Ale trzecia również bardzo mi się podobała.

Wpis powstał w ramach współpracy z wydawnictwem Znak.