„Belle Morte" Bella Higgin

30/2025

Czy są tu fajni sagi Zmierzch? Pamiętam jaką furorę zrobiły te książki. Jestem pokoleniem, które dorastało czekając na kolejne tomy. Tak samo zresztą było z serią o Harrym Potterze. W każdej z tych książek znajdziecie fantastykę. Ale w Belle Morte znajdziecie również niekonwencjonalne podejście do pozyskiwania krwi. Wcale nie trzeba polować na ludzi, by zechcieli ją oddać. Są tacy, którzy zrobią to dobrowolnie i z zachwytem...

Czy wiecie kim są Vladdiktanie? To zagorzali fani wampirów. Niektórzy z nich decydują się na zostanie dawcami. Nie jest to jednak takie proste. Wymaga złożenia aplikacji na to stanowisko i przejścia weryfikacji. Gdy taka osoba może stać się dwcą, to wprowadza się do jednego z domów wampirów i w zamian za oddawanie im krwi, może mieszkać w luksusach, chodzić w drogich ubraniach, brać udział w balach i.... dostawać za to kasę. Dużą kasę. Czy w posiadłości wampirów może im się stać coś złego? Skądże! Przecież podpisując umowę, wierzą, że wampirom można zaufać. A jaka jest prawda?

Gdy Renie Mayfield przekracza bramy posiadłości Belle Morte wcale nie czuje podekscytowania, jak inni dawcy. Ma bowiem konkretny cel. A jest nim znalezienie siostry.

June, uwielbia wampiry i dlatego została dawcą. Niestety przestała się odzywać. Czy stało się jej coś złego?

Wkraczając do świata wampirów i zgadzając się na ich warunki, Renie, staje się dawcą i przy okazji zaczyna śledztwo. Jeszcze nie wie, że wkroczyła do paszczy lwa, a to co odkryje zmrozi jej krew wxzylach...

Książka jest ciekawa i wciągająca, jednak cały czas miałam z tyłu głowy Edwarda ze Zmierzchu. Czemu główny bohater ma na imię Edmond? Rozpraszało mnie to. I oczywiście imię autorki, też jest bardzo charakterstyczne. W końcu istniej już jedna Bella, która pokochała wampira 😉.

Poza podobieństwem imion w sumie fabuła jest zupełnie inna. Jednak całość wyobrażałam sobie inaczej, bardziej mrocznie. Finalnie jestem zadowolona i z przyjemnością sięgnę po kolejny tom ( jeśli zostanie przetłumaczony na język polski 😉).

Jeśli podobał się Wam „Zmierzch" i lubicie współczesne historie o wampirach, to i w świecie Belli Higgin się odnajdziecie. Książka przeznaczona jest już dla nastoletniego czytelnika, bowiem Renie choć nie jest nastolatką, to jest młodą osobą. Nie ma w niej scen seksu, wulgaryzmy nie lecą na prawo i lewo, a a sceny walki też nie są jakieś rażąco brutalne, jak na to, co przeczytałam w innych książkach o wampirach. Oczywiście krew leje się litrami, ale przecież każdy z Was się tego spodziewa, tłumacząc sobie tytuł, prawda?

Taka przyjemna odsłona kolejnej historii dziewczyny i długowiecznego krwiopijcy przeniesiona w realia współczesnego świata.

Jako ciekawostkę napiszę Wam również jeszcze to, że książka zanim została wydana, była pisana na platformie Wattpad.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawnictwu Zysk i Spółka.

Czytaj więcej »

„Ścigając motyle" Monica James

10/2025

Magiczna, wciągająca, pełna bólu i cierpienia książka, która skradła moje serce. Dla mnie to prawdziwy literacki hit i majstersztyk, jeśli chodzi o książki z kategorii romans. Widziałam ją w zapowiedziach wydawnictwa Niegrzeczne Książki. Zaintrygowała mnie jej okładka i opis. Nie sądziłam jednak, że to będzie coś tak wspaniałego. Przed Wami książka Monici James pt. „Ścigając motyle".

Jakie było moje zdziwienie, gdy w jednym z okienek kalendarza adwentowego, który otrzymałam od Karoliny z profilu @livrocat, znalazłam tą książkę. Karolina dowiedziała się wtedy, że bardzo chciałam ją przeczytać i napisała mi, że komponując kalendarz pomyślała, że będę z niej zadowolona. Nie myliła się. Ze względu na napięty grafik czytania i recenzowania, książka przeleżała rok w mojej biblioteczce. Aż niedawno postanowiłam się za nią zabrać. Przeczytałam ją w jeden wieczór i to była prawdziwa przyjemność.

Książka opowiada historię Victorii. Dziewczyna ma wszystko. Kochającą rodzinę, dobrą pracę i chłopaka, z którym tworzy udany związek od dziesięciu lat. Jej poukładane życie zmienia się w koszmar, gdy chwilę po oświadczynach zostaje napadnięta przez obcego mężczyznę. Jej narzeczony ogarnięty przerażeniem nie pomaga jej się uwolnić. Widmo gwałtu i śmierci napędza dziewczynę do walki. Udaje się jej uwolnić i w tym momencie przychodzi jej z pomocą obcy mężczyzna. Po chwili pada strzał i nastaje ciemność. Gdy Victoria budzi się po operacji, okazuje się, że napastnik ją postrzelił. Przez długie miesiące nasza bohaterka boryka się z zespołem stresu pourazowego. Nie może już dłużej wytrzymać, a gwoździem do trumny jest romans jej narzeczonego z jej siostrą. Victoria ucieka, by zacząć wszystko od nowa. Wraca do rodzinnej miejscowości. A tam spotyka Jude, mężczyznę, który rozpala w jej sercu nadzieję na lepsze jutro.

Jeśli myślicie, że „Ścigając motyle" to zwykły romans, jakich mało, to jesteście w błędzie. To coś więcej niż romans. To książka opowiadająca o bólu i stracie obojga bohaterów, z którą nie umieją sobie poradzić. Oboje walczą, by utrzymać się na powierzchni, choć nie zawsze im to wychodzi. Wszystko niby biegnie ku szczęśliwemu zakończeniu, gdyby nie to, że coraz częściej pojawiają się niepokojące zdarzenia. Victoria zauważa, że jest ignorowana przez mieszkańców, jej przyjaciółka z dawnych lat chodzi ubrana cały czas w czerwoną suknię balową, a Jude okazuje się kimś zupełnie innym niż przypuszczała. Victoria czuje, że coś jest bardzo nie tak, ale nie umie tego stanu nazwać. Aż do wycieczki, na którą zaprasza ją Jude. Odkrywa wtedy bolesną prawdę o nim ale przy tym i o sobie i ludziach na których jej zależy.

„Ścigajac motyle„ to opowieść o balansowaniu na linie rozwieszonej nad przepaścią". O zatartej granicy między jawą a snem. O miłości, nienawiści, bólu, cierpieniu i nieumiejętności poradzenia sobie ze stratą. Zarówno Victoria jak i Jude są ścigani przez swoje demony. Los chciał, by się spotkali i sobie nawzajem pomogli. Ale los bywa też wredną suką i lubi grać ludziom na nosie, macąc i wprowadzając jeszcze większy zamęt. Czy nasi bohaterowie poradzą sobie z lawiną, która nieuchronnie pcha ich na skraj przepaści?

Przejrzałam sobie opinie na Lubimy Czytać i są skrajnie różne. Z jednej strony mnie to dziwi, ponieważ książka jest świetna, ale z drugiej strony rozumiem zawód miłośniczek zwykłych romansów. Ta książka też jest romansem ale ma również elementy, którymi możemy przypisać ją do innego gatunku literackiego.

Nie chcę Wam zdradzać szczegółów, ale sięgając po tą książkę musicie być nastawieni, że znajdziecie w niej coś więcej niż tylko historię o bolesnych przeżyciach głównych bohaterów.

Na koniec dodam, że pod koniec łzy leciały mi wielkie jak groch. I nie mogłam się powstrzymać płakać....

Czytaj więcej »

„Granite Hills. Księga krwi" tom 1 Anna Leokadia

Gdy nakładem wydawnictwa Amare ukazała się seria książek „Granite Hills" autorstwa Anny Leokadii, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. W serii ukazały się dwa tomy. Pierwszym z nich jest „Ksiega krwi". I choć na początku nic nie zapowiadało świetne wykreowanej historii, to finalnie obie części są jednym z moich literackich odkryć roku 2024.

Anna Leokadia zaczęła pisać historię Candice na platformie Wattpad. Początkowo książka nosiła tytuł „Oh, Candice!” ale na szczęście zmieniła tytuł na "Granite Hills", co uważam, za świetne rozwiązanie. Zmiana tytułu nadała książce tajemniczości, mroczności i sprawiła, że miałam ochotę po nią sięgnąć. Myślę, że wcześniejszy tytuł nie skłoniłoby mnie do jej przeczytania a wręcz jestem tego pewna. Chwytliwy tytuł i przyciągająca wzrok okładka, to już połowa sukcesu książki, nawet gdy autor jest debiutantem. Ale gdyby pierwsza część mi się nie spodobała, to nie sięgnęła bym po drugą. A tą także Wam polecam.

„Granite Hills. Księga krwi" to historia nastoletniej Candice Campbell, która zostaje wyrzucona z liceum, za posiadanie marihuany. Jej rodzice decydują o wysłaniu córki do Pensylwanii, do szkoły z internatem o tajemniczej nazwie Granite Hills. Candice od samego początku czuje, że z tą szkołą coś jest nie tak. Nauczyciele są zbyt młodzi, by być gronem pedagogicznym, a ich uczniowie niezwykle do siebie podobni. Ale to nie jest najdziwniejsze. Niepokojące odkrycie zawartości lodówek w szkolnej stołówce, skłania Candice do ucieczki. Czy możliwe, by w jej szkole były wampiry? Jeśli tak, to czy dziewczynie grozi jakieś niebezpieczeństwo? Candice długo się nad tym nie zastanawia i podejmuje ucieczkę. Ma tylko jedną szansę. Czy uda jej się bezpiecznie opuścić mury nawiedzonej przez upiory szkoły i wrócić do domu?

Mroczna, niepokojąco dobra i momentami przerażająca historia, która na początku nie zapowiadała książki, która wciągnie mnie na tyle, że nie będę mogła się od niej oderwać. Taka właśnie jest pierwsza części "Granite Hills". Anna Leokadia ukazała szkołę dla wampirów w zupełnie nowym wydaniu. Ale również krwiopijcy zwani prześmiewczo gryzakami w końcu nie są ukazani jako krwiożercze istoty nie mające serca, choć ewidentnie w dalszym ciągu nie mają poczucia humoru. A może to wina Candice, że jej żarty nie są śmieszne? Ja tam się śmiałam, ale ewidentnie swoich nauczycieli mogła tymi żarcikami wkurzać. Za to oberwało się czarownicom. A te pokazane są jako najczarniejsze charakery. W końcu ktos w tej historii musiał narozrabiać, ale nie sądziłam, że aż tak.

Seria „Granite Hills" należy do gatunku new adult i choć Candice ma tylko siedemnaście lat, to nie miałam problemu, by polubić dziewczynę oraz jej szkolnych przyjaciół. Mimo młodego wieku zostali wystawieniu na próbę i musieli mentalnie szybko dorosnąć. W końcu nie każdy z nas wie, na kiedy ma zaplanowaną swoją śmierć. A to może w głowie każdego z nas nieźle namieszać. Nie ważne ile ma lat i dlaczego ma umrzeć.

Na początku Candice nie chce mieć nic wspólnego z krwiopijcami ze swojej szkoły, ale przypadek sprawia, że odkrywa tajemnicę że swojego dzieciństwa. Zawiedziona, rozgoryczona i załamana dochodzi do wniosku, że szkoła stała się dla niej ważna i chce tam wrócić. A może ktoś inny ma wpływ na to, że dziewczyna dobrze czuje się na terenie Granite Hills?

„Granite Hills" to świetna propozycja zarówno dla nastolatków jak i starszych czytelników. Swoje osiemnaste urodziny świętowałam już dwa razy, a mimo tego historia Candice wciągnęła mnie i pochłonęła. Nie mogłam przestać czytać i bardzo mi się to podobało, ponieważ nie jest łatwo napisać książkę o wampirach i dać do niej co, co nie zostało już opowiedziane czy wymyślone. Nie pozostaje mi nic innego, jak zachęcić Was doborze pytania pierwszego tomu i recenzji kolejnego.

Książkę przeczytałam dzięki uprzejmości wydawnictwa Amare.

Czytaj więcej »

"Historia naturalna stworzeń magicznych" Emily Hawkins i Jessica Roux - wydawnictwo Harper Kids

Co jakiś czas w wydawnictwie Harper Kids robi się prawdziwie magicznie za sprawą kolejnych przepięknie wydanych publikacji, które podbiły już nie jedno czytelnicze serce. Mowa tu oczywiście o sekretnych księgach przybliżających nam świat magii. W ofercie wydawnictwa znalazły się „Historia naturalna wróżek", „Historia naturalna syren", "Historia naturalna magii" oraz najnowsza z nich „Historia naturalna stworzeń magicznych". Jeśli jesteście fanami serii o przygodach Harrego Pottera czy kochacie magiczne zwierzęta, których zaciekle bronił Newt Scamander, to jest to książka idealna dla Was. Usiądźcie wygodnie i wraz z autorkami wyruszcie w podróż po świecie w poszukiwaniu magicznych stworzeń.

W roku 2023 premierę miała czwarta książka z magicznej serii histori napisanych przez Emily Hawkins i Jessicę Roux. "Historia naturalna stworzeń magicznych" to kompendium wiedzy o magicznych istotach zamieszkujących kontynent ziemski. Ale ta książka to nie tylko spis magicznych stworzeń. Publikacja powstała na podstawie zapisków niejakiej Artemis Matsuki, a jej pierwotnym autorem był zoolog Dimitros Pagonis. Orginalny egzemplarz tej księgi został znaleziony w magazynie biblioteki Głównej w Atenach. Wydawca jednak pragnie podkreślić, że nie jest w stanie udowodnić istnienia ani Pani Matsuaki ani Pana Pagonisa, tym samym potwierdzić autentyczność zebranych materiałów. Nie mniej jednak książka wciąga od pierwszej strony, ponieważ niektóre z magicznych stworzeń są ludziom dobrze znane chociażby z opowieści, legend czy filmów takich jak "Harry Potter" czy "Fantastyczne zwierzęta". I jeśli mamy na pokładzie fanów tego gatunku, to ucieszy ich zebranie wszystkich magicznych stworzeń, pogrupowanie ich i opisanie właśnie w tej książce.

Na początku warto zaznaczyć, że każda książka magicznej serii jest przepięknie wydana. Za opracowanie odpowiada Emily Hawkins, natomiast nasze oczy mogą się cieszyć rysunkami autorstwa Jessici Roux. Książka oprawiona jest w twardą oprawę i ma złocone brzegi, dzięki czemu trzymając ją w ręku ma się wrażenie, że jest to towar luksusowy. Trzeba przyznać wydawcy, że ta seria cieszy zarówno oczy jak i duszę, ponieważ jest ze starannością wydana i na pewno warta swojej ceny.

Tak jak wspomniałam na początku, książka podzielona jest na części, a każda z nich przypisana oddzielnemu kontynentowi, dzięki czemu możemy dowiedzieć się w jakich regionach świata można spotkać poszczególne magiczne stworzenia.

Z bardziej znanych stworzeń, o których w książce możecie przeczytać, wyróżnić możemy bazyliszka, centaura, potwora z Loch Ness, Yeti, jednorożca, hipogryfa, trole, Wielką Stopę, smoka chińskiego, Feniksa, smoka europejskiego czy gryf.

Ze zwierząt mało znanych lub zupełnie mi nie znanych wyróżnić możemy chociażby behemota, kolpie, niksy, pukwudgie, stukostrachy, urayuli, amaroki, wampusy, węże obrwczowe i wiele innych.

Każde ze stworzeń magicznych opisane jest ze starannością i przy obrazkach przedstawiających bohatera, podane są takie informacje jak siedlisko, region, wygląd, wzrost, dieta oraz zachowanie a takze krótka charakterystyka.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję wydawcy oraz portalowi Secretum.pl.

Czytaj więcej »

"Vamps" Nicole Arend

Czy mamy na pokładzie fanów serii #zmierzch ??? A może lubicie inne młodzieżowe książki o wampirach i macie ochotę na podróż do Akademii, w której szkolą się te niezwykłe istoty? Jeśli tak, to dobrze trafiliście. Przed Wami „Vamps. Świeża krew" czyli pierwsza część serii „VAMPS" autorstwa Nicole Arend. Książka ukazała się nakładem wydawnictwa Jaguar.

VAMPS to elitarna szkoła dla wampirów, w której uczą się wyjątkowe młode osoby. Dzieci polityków, gwiazd, zamożnych, wpływowych wampirów, którzy od małego uczeni są, że nie wolno im przegrywać. Mają być ślini, znać swoją wartość i nierzadko wpajane im jest również to, że należąc do śmietanki towarzyskiej i dlatego wszystko im wolno. Co chcą to dostają i nie znają smaku porażki. Co zatem wśród tej elity robi dampir? Dillon jest synem śmiertelnika i tajemniczej wampirzycy. O swojej matce wie tylko tyle, że mimo swojej miłości do syna, musiała go opuścić, jednak zagwarantowała mu możliwość szkolenia się wśród najlepszych. Jego matka należy do wysoko postawionego rodu wampirów, ale jej tożsamość jest strzeżona. Mimo próśb Dillona, ojciec nie chce mu nic zdradzić. Chłopak przez całe życie nawet nie wiedział, że jest pół wampirem. Niestety z biegiem czasu wychodzi na jaw, że VAMPS, to nie była dobra decyzja. Oczywiście dzięki nauce w tej szkole, Dillon odkrył w sobie wiele nowych cech i umiejętności. Dowiedział się również, że jako dampir jest kimś wyjątkowym i powinien być z tego dumny. Jednak niektóre wampiry czystej krwi są przeciwne temu, by w szkole uczył się mieszaniec i był faworyzowany.

Jeśli chcecie dowiedzieć się czego wampiry uczą się w Akademii i do czego te nauki są im potrzebne, to koniecznie wsiądźcie z Dillonem na skuter śnieżny i wybierzcie się na wycieczkę do VAMPS. Musicie jednak wiedzieć, że w zaułkach tego miejsca czai się mrok. Ktoś pragnie krwi dampira, która ma niezwykłe moce. Ten ktoś nie cofnie się przed niczym, by zrealizować, to co sobie założył. Nawet jeśli posunie się do kłamstwa i krętactwa.

„VAMPS. Świeża krew" to przyjemna i lekka lektura, która wydaje się taka tylko na początku. Z biegiem kolejno przewracanych kartek, akcja się rozkręca, wciągając czytelnika w świat porachunków wampirów. A w jego centrum jest Dillon, który nigdy nie prosił się o to, by do tego świata należeć. Na początku czytałam z ciekawością ale później tak się wkręciłam, że nie mogłam się oderwać. Autorka umiejętnie buduje w książce napięcie i dzięki temu nie ma w niej monotonii, a zaciekawienie czytelnika z każdą kolejną przewróconą stroną rośnie. Książkę z powodzeniem można dać przeczytać nastolatkom poniżej piętnastego roku życia, bez obaw o ogrom przemocy, brzydki język czy ostre sceny seksualne. Oczywiście jest to książka o młodych wampirach, więc wiadomo, że młody czytelnik znajdzie tam wzajemne fascynacje, wampirze porachunki i walkę dobra ze złem. Ale wszystkie opisy są stonowane, a książka choć ma krwawe sceny, to młodemu umysłowi krzywdy nie wyrządzi.

Podobała mi się ta historia, choć zdecydowanie przeznaczona jest dla dużo młodszego czytelnika niż ja. Martwi mnie natomiast to, że nic nie wiadomo o kolejnej części, a to już dobrze ponad rok od premiery. Czyżby na tym jednym tomie poprzestaniemy??? Mam nadzieję, że jednak nie.

Książkę przeczytałam dzięki wydawnictwu Jaguar oraz portalowi PapieroweMotyle.pl.

Czytaj więcej »

"Piekielne Niebo" Karolina Ligocka

Niebo kojarzyło mi się zawsze z dobrem i miejscem, gdzie dusze mogą w końcu odpocząć. Jak słyszę „niebo", to pierwsza moja myśl jest związana z aniołami i ich boskością. Myślę, że wielu z Was ma podobne odczucia. A jakie względem „nieba” miała Karolina Ligocka, autorka książki "Piekielne Niebo". Już po samym tytule wiedząc, że nie za dobre.

„Piekielne Niebo" to książka z gatunku urban fantasy, przeznaczona zarówno dla dorosłych, jak i nastolatków. Znajdziecie w niej cały przekrój fantastycznych postaci, jak anioły, demony, elfy itp, Jeśli lubicie takich książkowych bohaterów, to śmiało po książkę możecie sięgnąć.

Główną bohaterką „Piekielnego Nieba" jest młoda anielica Narida. Po oskarżeniu o morderstwo, zostaje uznana za winną i strącona z Nieba na Ziemię. Traci przez to wszystkie swoje moce. Przez Niebo uznana jest teraz za upadłą i nikogo nie interesuje czy przeżyła. A jeśli tak, to co będzie się z nią teraz działo.

Po 10 latach od upadku, Narida przepracowała już to, że nigdy nie wróci do domu i żyje teraz na Ziemi z ludźmi. Nie ma mocy, musi radzić sobie jak zwykły człowiek. Do czasu, gdy wokół niej zaczynają dziać się dziwne rzeczy, a ona zaczyna czuć, że magia całkowicie jej nie opuściła. Tylko dlaczego teraz?

„Piekielne niebo", to świetnie napisana historia, która w brutalny sposób pokazuje, że nie tylko na Ziemi mamy do czynienia z politycznymi rozgrywkami. Niebo również jest w nie zamieszane. Są bowiem w niebiosach aniołowie, którym wymarzyło się rządzić Niebem i nie tylko. I aby to osiągnąć nie cofną się przed niczym, a każdego kto stanie na ich drodze uznają za wroga. Jednym z takich wrogów stała się właśnie Narida. Niewygodna, niepotrzebna, zagrażająca planom wrogów, dlatego trzeba było się jej pozbyć.

Czytając książkę cały czas się zastanawiałam jak własna matka może poświęcić swoje dziecko dla kariery politycznej. Matka Naridy właśnie to zrobiła. Skazała ją na potępienie, pozbawiła domu i miała nadzieję, że dziewczyna nie przeżyje upadku z Nieba. Jak można zrobić coś takiego? Jaka matka tak postępuje? Narida przez długie dziesięć lat miała w pamięci słowa matki, którymi anielica przypieczętowała jej los. Los wyrzutka, wygnańca, Anioła pozbawionego mocy i skrzydeł i skazanego albo na śmierć, albo na tułaczkę po Ziemi.

Podoba mi się w tej książce umieszczenie różnych magicznych istot. Spotkałam w niej demony, które wcale nie są demoniczne tak bardzo, jakby mogło się nam wydawać. Odbyłam z bohaterami wycieczkę do Nieba ale także i Piekła. Spotkałam Królową Elfów i dowiedziałam się, że podła z niej baba. Ale najważniejsze jest to, że Narida okazała się prawdziwą córką swojego ojca i posiadła moce, które mogą jej teraz pomóc w walce z matką i jej Aniołami. Bo ta, gdy dowiedziała się, że jej córka przeżyła, postanowiła zabić ją poraz drugi. 

Recenzja portal: Secretum

Autor: Karolina Ligocka

Tłumaczenie: orginalne

Tytuł oryginału: Piekielne Niebo

Wydawnictwo: Mięta

Wydanie: 1

Data wydania: 20 marca 2024

Kategoria: urban fantasy

ISBN: 978-83-68005-12-7

Liczba stron: 448

Ocena 10/10

Za egzemplarz recenzencki dziękuję wydawnictwu Mięta oraz portalowi Secretum.

Czytaj więcej »

"Filthy Rich Vampire. Drugi rytuał" Geneva Lee -TaniaKsiazka.pl

Książka o wampirach? Czemu nie! Ale czy to nie jest zbyt banalna tematyka? W przypadku Juliana i Thei nic nie jest banalne. Takiej historii jeszcze nie czytaliście, jestem tego pewna. Ale aby przeczytać Drugi rytuał, musicie sięgnąć po pierwszą część. A gdy to zrobicie, będziecie chcieli mieć całą trylogię w swojej biblioteczce. Przed Wami Filthy Rich Vampire. Drugi rytuał" Genevy Lee. Czy drugi tom podobał mi się bardziej niż pierwszy?

Część pierwsza zakończyła się dość niespodziewanie dla obojga bohaterów. Julian oświadczył Thei, że była tylko kociakiem lub jak kto woli zabawką w jego rękach i już nic więcej ich nie łączy. Thea początkowo nie wierzyła w żadne jego słowo, ale po tym jak kazał jej się wynosić, zabrała swoje rzeczy i wyszła. To był początek końca ich pięknej miłości.

W części drugiej Thea stara się układać sobie życie bez Juliana. Bardzo za nim tęskni, ale nic nie może poradzić na to, że wampir jej nie chce. Próbuje zapomnieć, ale świat wampirów nie chce zapomnieć o istnieniu Thei. Tym bardziej, że niektóre osoby powstają z martwych, a dziewczyna staje się ich celem. W końcu jak najlepiej zranić wampira? Uderzając bezpośrednio w jego godową partnerkę.

W drugiej części dzieje się zdecydowanie więcej jak w pierwszej. Konflikt między wampirami niezgadzającymi się z poczynaniami Rady, a jej zwolennikami narasta. Matka Juliana mąci bardziej niż to konieczne i za wszelką cenę, chce by Julian znalazł sobie partnerkę godną jego pozycji i spłodził jej dziecko. Ale nasz bohater nie może zapomnieć o pewnej smiertelniczce i gdy dowiaduje się w jakim niebezpieczeństwie znalazła się dziewczyna, rusza jej na ratunek. Na przekór wszystkim, włączając w to matkę. Nistety z Radą nie można zadzierać, a zakochani boleśnie się o tym przekonają.

Takiego obrotu sprawy się nie spodziewałam. A żebyście wiedzieli moją minę, kiedy dowiedziałam się kim tak naprawdę jest Thea. Tylko teraz pozostaje pytanie - kim był jej ojciec i dlaczego matka tak bardzo próbowała dziewczynę przed nim chronić.

Podoba mi się zawiłość tej historii i to, że autorka idealnie potrafi się w tym wszystkim odnaleźć wyciągając co chwilę jakieś asy z rękawa. Nie jest to moja pierwsza książka Genevy Lee i na pewno nie ostatnia. Autorka już nie raz udowodniła, że ma głowę pełną pomysłów i należy dać jej szansę. Ale pochodzeniem Thei przebiła dosłownie wszystko. Podoba mi się w tej historii to, że pokazała zawiłe rodzinne relacje panujące wśród wampirów i jak dużo są one w stanie poświęcić, by utrzymać ciągłość swojego rodu.

Jeszcze wiele rzeczy pozostaje niewyjaśnionych i nie uzyskałam odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, dlatego koniecznie muszę sięgnąć po trzecie i ostatni tom tej historii. Jak znając autorkę to zrobiła w nim niezłą rozpierduchę ale lepiej tak, niż jakby książka miała być nudna.

Jeśli lubicie zawiłe historie z fantastycznego świata wampirów, to koniecznie musicie sięgnąć po dwa tomy "Filthy Rich Vampire" i jestem przekonana, że autorka was nie zawiedzie. Wszystkie książki autorki znajdziecie w księgarni TaniaKsiazka.pl.

Wpis powstał w ramach współpracy z księgarnią TaniaKsiazka.pl.

Czytaj więcej »